υποδιπλασιεπίτριτος

-ον, Α

ο κατά δύο και ένα τρίτο φορές μικρότερος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + διπλασιεπίτριτος «ο κατά δύο και ένα τρίτο φορές μεγαλύτερος»].